त्याच्या लटक्या रागावरचं उत्तर...

इवल्याश्या पावलांना डुगडुगणाऱ्या मानेला माझा आधार हवा आहे..
जसा माझ्या भिरभीरत्या मनाला तुझ्या असण्याचा आधार आहे..

तुझ्या वाटणीची प्रीती माझ्या मनात
त्याची मात्र त्याला द्यायला हवी
तू माझा अन मी तुझिये
आपणच पेरायला हवीय त्याच्या डोळ्यांत प्रीती नवी

तुझ्या माझ्या गुजगोष्टी
त्याला साऱ्या कळायला हव्या
तुझ्या माझ्या प्रेमकहाणीच्या
होऊ दे कि ओळखी त्यालाही नव्या

तुझ्या मिठीतुन साठवलेलं प्रेम
त्याच्या स्पर्शात रितं करत असते
तू न संपणारा हक्काचा खजिना आहेस
त्याच्या मनात प्रेम पेरत असते

माझ्या साऱ्या शरीराला तुझ्याच बोटांची आस असते
त्याच्या वाटणीला तेवढी स्तनाग्रच फक्त
तेही फक्त त्याला झोपवण्यासाठी
मग माझं मन तुझ्याचसाठी आसक्त

माझ्या गळ्यातल्या त्याच्या बाबाशीच खेळत असतो तो,
निमित्त मात्र मंगळसूत्राच
मानेवरून धावणाऱ्या तुझ्या गुलाबी बोटांची आठवण
मग कौतुकच वाटणार नं त्या जखमेचं

इतक्या सऱ्यांतून मला शोधलस तू..
त्याला माझ्याशिवाय पर्यायच नाहीए
काही वर्षांची जबाबदारी आहे तो
आणि तू आयुष्यभराचा साथियेस.. .

दिवस त्याच्याशी खेळण्यात जातो
रात्र सारी तुझीच आहे
त्याच मातृत्व आत्ता मिळालं
मी पहिली सोनू तुझीच आहे