निरंतर समुद्राचीच,

 गुंफत जातोस तू..

तुझे शब्द, स्पर्श

आणि विणले जातात बंध

मग उमटतात त्यावर रंग

एका शिंपल्याचे, कुस्करलेल्या चाफ्याचे

उनाड पावसाळी आभाळाचे

जसे ठेवणीतल्या अत्तराचे

उरात साठवून घ्यायला श्वास पुरत नाहीत माहितीये?

आणि दरवळत राहतात हे गंध मग..मनभर

हे विणकरी गुंफणारे, गुंतणारे हात आवरते घेऊ नकोस

पुरवत जाईन मी, माझं प्रेम.. अविरत

निरंतर तुझीच,