परसदार

माजघराला बांधून घेतलंय मी स्वतःला,
तू मात्र अतिथी चं आदरातिथ्य कर
आतली सोय उत्तम आहे,
तू व्यवस्था भक्कम कर
माझं शील मी जपून आहे..
तू तुझे बंध मोकळे कर
इथली चूल धगधगत आहे,
तू येणाऱ्याचे स्वागत कर

प्रत्येक पाहुणा पोटभर जेवतोय,
तू औक्षणाचा मान घे
आतल्या खणात आनंद नांदतोय,
पुढ्यात तुझ्या रांगोळी रुळू दे
इथला जन्म सार्थकी लागतोय..
ते तुटलं तोरण तेवढं बांधून घे

यावं वाटलं आत कधी तुला,
अंधारात काही दिसणार नाही
निखळूनच जाईल तो दरवाजा,
आपल्यात काही मग उरणार नाही

Mruga