सवत

माझी आवड माजघरात.. तुझ्या तृप्तीसाठी झटत असते
एका एका पदार्थातून तुझीच वाट पाहत असते

तुझं घर सांभाळताना मी पुरती गंधाळत असते
तुझ्या कवितांचे सोहळे मात्र दुरूनच पाहत असते

शब्दमोह नाही का मला? माझ्याच नशिबावर हसत असते
अवघडल्या रसिकतेचं माझ्या खोटं सांत्वन करत असते

तुझा मूक आक्रोश किती झलील करतो मला
एका एका तुझ्याच कवितेहून लपवून ठेऊ वाटतं तुला

कसलं कौतुक करू मी? माझ्या अपयशाचं?
एका एका शब्दात तुझ्या सवत माझी दिसत असते

Mruga