किनाऱ्यावर रूळलेलं प्रेम

दिवस जातो निघून, रात्र वैऱ्याची भासते
किती वाट पहावी मी, तुला फिकीरच नसते

भरती ओहोटीच्या वेळा मी उगाच पाळत बसतो
तुझ्या शीतल स्पर्शासाठी तडफडून आसुसतो

फेसाळलेले तुझे तुषार, निरागस हुलकावणी देतात
कानांत गुंजणारे तुझे आवाज, सांग ना, कसले गीत गातात?

उचंबळून येणाऱ्या भावनांना तुझ्या, मी किनारा देतो
तुला टोचत राहणाऱ्या त्या कचर्यालाही आपलसं करतो

सौंदर्य खुलवताना तुझे, मनाशीच गुणगुणतो प्रेमाचे बोल
तू अवाढव्य पसरलेला समुद्र आहेस, मला मात्र दगडाचेच मोल

-मृगा वर्तक
05.09.2017